Genkie uit Haspengouw

Zaterdag staat de Limburgse derby op het programma. Een speciale wedstrijd, zeker voor Maarten Vandevoordt. Maarten woont vlakbij het stadion van STVV, en pendelt elke dag van Sint-Truiden richting Genk. Wij hadden een leuke babbel met onze sympathieke Genkie uit Haspengouw.

HET BEGIN

In feite ben ik geboren en getogen in Brustem. Ik ben er opgegroeid, ging er naar school, en speelde er ook voetbal bij de lokale club Brustem VV. In het gezellige dorp woonde ik zelfs in dezelfde straat als Simon Mignolet. Mijn ouders hadden veel contact met Simon en zijn ouders, en uiteraard was hij wel een soort voorbeeld voor mij. Zeker toen hij de overstap maakte naar Liverpool. Door het feit dat hij bij Liverpool speelde, was ik ook wel supporter van de Reds.

BRUSTEM

In het begin van mijn carrière, die gestart is op mijn vijfde levensjaar, was ik vooral veldspeler. Eigenlijk ben ik pas keeper geworden toen ik 10 jaar oud was. Op een bepaald moment wisselde ik de momenten af als speler/keeper. In die periode heb ik ook enkele maanden bij STVV gespeeld, maar dat viel wat tegen omdat ik nog jong was en mij er niet echt thuis voelde. Daarom ben ik ook al vrij snel terug naar Brustem VV gegaan.

DE OVERSTAP

Na mijn terugkeer naar Brustem VV is KRC Genk meerdere malen komen kijken. Ik ben dan gaan testen: eerst als speler en daarna ook als keeper. Toenmalig coördinator Rik Op de Beeck vroeg als ik ook eens een keepertraining wou meedoen. Daar heb ik dan na overleg met mijn ouders op ingestemd. KRC Genk liet mij de keuze: ik mocht blijven als speler maar ook als keeper. Uiteindelijk heb ik besloten om als keeper verder te gaan. In samenspraak met de club mocht ik wel tijdens de trainingen nog af en toe deelnemen als veldspeler. Daar pluk ik nu nog elke dag de vruchten van.

COMBINATIE SCHOOL-VOETBAL

Ondanks dat ik in een omgeving woonde vol met supporters van STVV heb ik eigenlijk geen negatieve reacties gekregen. Iedereen was blij voor mij dat ik de mooie stap van regio Haspengouw naar Genk mocht zetten. Ik voelde mij wel vrij snel thuis in Genk en ben er ook goed opgevangen. Het was in het begin wel stevig want ik ging van twee trainingen per week naar bijna continu trainen. Vanaf het eerste middelbaar ben ik ook naar het College in Genk gegaan. De combinatie school-voetbal was een surplus. Eerlijkheidshalve moet ik er wel bij vertellen dat ik niet zo graag studeerde, maar dat lag zeker niet aan de school. De begeleiding en de omstandigheden zijn prima in Genk. Gilbert en Koen leveren er prima werk. Met Jay-Dee Geusens heb ik er ook echt mijn beste vriend aan overgehouden. Met hem heb ik elke dag contact. Wij maken veel plezier samen!

HET DEBUUT

Als 15-jarige werd ik doorgeschoven naar de A-kern. Onder Albert Stuivenberg mocht ik enkele keren per week meetrainen. Een jaar later, onder Philipe Clement, trainde ik dan constant mee. Dat was heel leerrijk, zeker als jonge gast. Zowel op als naast het veld zijn dit unieke momenten om als puber mee te mogen maken want ik kwam terecht in een volwassen wereld.

We zijn in 2018-2019 kampioen van België geworden. Ondanks dat ik geen enkele minuut speelde was dit wel mooi om dit als jonge gast te mogen meemaken. Een jaar later heb ik dan wel mijn debuut mogen maken. Mijn debuut-wedstrijd onder Felice Mazzu was in Ronse voor de beker van België. Een speciaal moment was het! Uiteindelijk is het voor mezelf wel een wedstrijd gelijk alle andere geweest. Ik ben van nature vrij rustig en voelde geen extra druk.

DE BOSUIL

Later in dat seizoen heb ik dan ook op Antwerp mogen keepen. Dat was echt wel uniek: op de Bosuil voor al die supporters. Helaas wel verloren we met penalty’s, ondanks dat ik de penalty redde van Wesley Hoedt.

Ook Hannes Wolf gaf me wel veel vertrouwen. Na de bekerwedstrijd ben ik in doel mogen blijven staan tot mijn blessure. Ik kijk er met een goed gevoel op terug, want ik ervaarde dat ik het niveau wel aankon.

CHAMPIONS LEAGUE

Het is een heel fijn gevoel om de jongste doelman in de geschiedenis van de Champions League te zijn. De wedstrijd in Napels was misschien niet de allerbeste wedstrijd in mijn carrière, maar ik kijk er wel met een goed gevoel op terug. Het was een wedstrijd waar ik veel uit geleerd heb. Ik ging vroeg in de wedstrijd in de fout maar mentaal heb ik de knop snel omgedraaid en heb ik geprobeerd om mijn wedstrijd op een goed niveau uit te spelen.

DE DERBY

Er is wel een connectie tussen mijn familie en STVV. Mijn papa had altijd een abonnement op Stayen en ging zelfs mee naar de uitwedstrijden. Mijn mama woont in het centrum van Sint-Truiden, en ook mijn familie woont allemaal in de omgeving. In Sint-Truiden zelf ben ik nog nooit op een negatieve benaderd geweest, integendeel. De mensen zijn er best vriendelijk, en gunnen het mij precies wel dat ik in Genk speel. De derby is iets waar ik naar uit kijk, sowieso omdat  er iets speciaals rond die wedstrijd hangt. We willen de supporters niet teleurstellen en aansluiting behouden met de top van het klassement.

DE TOEKOMST

Mijn ambitie is om op korte termijn elke dag bij te leren, hard te werken en natuurlijk hopelijk zoveel mogelijk minuten maken. Het is echt mijn ambitie om zo snel mogelijk eerste doelman te kunnen zijn bij KRC Genk. De keepers onderling hebben wel een vriendschappelijke band, we appreciëren mekaar en drijven mekaar tot het uiterste. Toen ik speelde wenste Danny en Tobe mij via berichtjes en dergelijke heel veel succes toe. We hebben veel respect voor mekaar.

En dat doen wij dus ook: veel succes Maarten!

Dominique Vaes